Rond de kerst in 2007 waren we een paar dagen in Aswan, in Zuid Egypte . Daar waren we al 15 jaar niet geweest en de kinderen herinnerden zich er niets van. Onze dagen daar vielen gelijk met het slachtfeest en vervoer vinden was een hele toer maar het was er ook vreselijk druk. Adrienne had daar alleen nogal veel last had van haar rug. Die pijn verdween maar haar rechterbeen werd gevoelloos en dat was een veeg teken. Bij terugkomst in Cairo (na een treinrit van 14 uur) is er een MRI scan gemaakt en bleek dat er een grote (massive, zei de arts) hernia was bij dezelfde tussenwervelschijf als vier jaar eerder.
Op 10 januari zijn twee wervels vastgezet en daarna moest Adrienne 3 maanden dag en nacht in een korset liggen, lopen en zitten. Die maanden zijn inmiddels om en nu kan de fysiotherapie beginnen.
Een aantal vriendinnen heeft echt geweldig geholpen door dagelijks te komen helpen en maaltijden te regelen, en we voelden ons gezegend met zoveel vrienden. Het is goed om te zien hoe in noodgevallen een vangnet direct in werking treedt. Toch is het gemakkelijker om zoiets voor een ander te doen dan om zelf de ontvangende partij te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten