Vandaag gepreekt in een prachtig dorpje in Engeland. Ik was uitgenodigd in een baptistengemeente, omdat ik toch in de buurt was. Leuke mensen. Opvallend veel ouderen, dat ben ik niet gewend in Egypte waar het in de kerken barst van de jeugd. Ik spreek toch altijd al wat te snel, dus moest er nu extra op letten. Vast weer mislukt...
Opvallend ook: hoewel het Palmpasen is, hadden de kinderen in hun eigen kinderdienst het verhaal van het huis op de rots (Matteüs 7) behandeld. En liturgisch, wat moet ik zeggen. Geen schuldbelijdenis, geen vergeving... Wel een mooi pastoraal gebed voor de verdrukte kerk wereldwijd.
Ik genoot van saxofoon die het zingen van een prachtig Taize-lied begeleidde. Hier een stukje film daarvan, en ook een korter filmpje van achteruit de kerk genomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten