donderdag 1 april 2010

Wil de ChristenUnie 'open discussie' met Islamitische landen?

De ChristenUnie maakt, zoals de website laat zien, met trots deel uit van de Europese Christelijke Politieke Beweging (ECPM). Die beweging maakt zich grote zorgen over christenvervolgingen in islamitische landen. Dat lijkt me geheel terecht. Het is in sommige landen erg droevig gesteld met de vrijheid van de kerk. Het Nederlands Dagblad bericht hierover, en heeft een bericht hierover uit Amersfoort ontvangen. Heeft een medewerker van de ChristenUnie de postzegel op het persbericht geplakt?

De ECPM zegt, in een bericht van Auke Minnema, “ernstig bezorgd” te zijn over de recente golf van geweld tegen christenen in islamitische landen. Ze noemt de moord op vijfhonderd christenen in Nigeria, de voortdurende intimidatie van christenen in Irak en Iran, de moord op zes Koptische christenen in Egypte en de uitzetting van christelijke medewerkers door een Marokkaans weeshuis.

Maar wat me vervolgens erg verbaasd, is dat de ECPM expliciet vraagt om deze schendingen van menenrechten “niet langer alleen via stille diplomatie aan te kaarten”. De EU heeft politieke banden met de landen waar het om gaat, en mag “een open discussie hierover niet langer uit de weg gaan en moet de politiek van stille diplomatie opgegeven”, aldus een vandaag uitgebracht bericht.

In de samenlevingen van de Islamitische wereld, is het een schande voor een regering om te buigen voor druk van Westerse landen. Elke keer als zulke pressie in het openbaar wordt uitgeoefend, werkt dit averechts. In de macho-culturen van de Islamitische landen, zullen regeringen veel minder geneigd zijn aan openlijke pressie gehoor te geven, dan aan stille diplomatie.

Gaat het nu om het verbeteren van de situatie van de kerken in moslimlanden - om het boeken van resultaten? Of is dit stoeremannenpraat die bij hun achterban op de Europese Veluwe moeten scoren?

Ik ben erg nieuwsgierig naar de vraag of de ChristenUnie het eigenlijk wel eens was met deze keuze van de ECPM. Het heeft ervaringsdeskundigen in huis als Gert Jan Segers, jarenlang woonde hij in Cairo, en ik vraag me af of hij het met de keus voor “open discussie” wel eens is.

Geen opmerkingen: