Vanmorgen stond onderstaand 'stukkie' van ongeveer 2600 tekens (600 te veel...) van mijn hand in het Nederlands Dagblad:
Wanneer barst het geweld in Egypte weer los? De spanningen zijn groot. Dit zijn wel erg slechte omstandigheden voor de parlementsverkiezingen van aanstaande maandag, die volgens de militaire junta van Egypte ‘absoluut zullen doorgaan’.
De demonstranten willen juist uitstel van de verkiezingen, omdat ze willen dat het leger eerst de macht uit handen geeft.
Om de oproeren in verschillende steden te doen bedaren, heeft het leger donderdag een regering van nationale eenheid aangesteld met de oude Kamal Ganzouri als premier. Ganzouri was ook premier onder de vorige president Moebarak, voor de demonstranten het zoveelste bewijs dat het oude regime de macht nog steeds heeft.
De kerken hebben hun leden opgeroepen te gaan stemmen maar de Kopten, altijd al wat terughoudend om aan publieke evenementen deel te nemen, zullen in de grimmige sfeer flink wat vrees moeten overwinnen.
Sommige leden van mijn kerk demonstreerden gisteren op Tahrier tegen de macht van het leger. ‘Wat in Egypte gebeurt, is een antwoord op gebed’, zei een van hen. ‘Jongeren nemen opnieuw de leiding op Tahrier en in alle grote steden, en ook in de media. Het leger en de Moslimbroederschap staan momenteel in hun hemd en komen vreselijk slecht over. Dit is het moment om aan het leger en de Broederschap te laten zien met hoeveel we zijn.’
De Moslim Broederschap (MB) hoopte op rustige verkiezingen waarbij het op een zeer goede uitslag rekende; het deed daarom deze week niet mee aan de demonstraties. Het organiseerde gisteren zelfs een tegendemonstratie bij de Al-Azhar Moskee. Onder de democratisch georiënteerde jongeren vergrootte dit de minachting voor de MB. Velen zijn bovendien overtuigd dat de MB met het leger samenspant om te zorgen dat Egypte niet gaat voldoen aan het democratische ideaal van de meeste demonstranten. De MB leed deze week beslist aan gezichtsverlies. Maar zal dit een grote verkiezingsoverwinning voorkomen?
Voor velen was de manier waarop de demonstranten deze week tegen het leger vochten niet te pruimen. Bovendien zorgen de staatsmedia voortdurend voor negatieve verhalen over die demonstranten.
De grote massa van nauwelijks politiek betrokken Egyptenaren hunkert vooral naar stabiliteit en economisch herstel; het lijkt erop dat de stembusuitslag vooral gunstig zal zijn voor de kandidaten die het imago hebben dat ze daarvoor gaan zorgen, ongeacht hun politieke ideologie. De verwachting is dat dit vooral in het voordeel zal zijn van kandidaten van de MB en hen die banden hebben met symbolen voor de ‘goede oude tijd’ van het oude regime.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten